Czy w ogóle przyjmować zaproszenia na takie spotkania?

Każda grupa AA sama rozstrzyga, czy chce delegować swoich przedstawicieli na takie spotkania – przyjmując jakąś ogólną zasadę bądź też podejmując decyzję w każdym konkretnym przypadku. Organizacja zapraszająca wskazuje niekiedy,
że interesuje ją nie tyle AA jako takie, lecz przede wszystkim samo zjawisko alkoholizmu. Prośby takie grupa AA może przekazać do którejś z agencji zajmujących się szerszymi aspektami alkoholizmu. Jednak dla członka AA opowiadanie
o AA i naszym programie zdrowienia na spotkaniach poza AA pozostaje w pełnej zgodności z Tradycjami AA, o ile tylko zachowane zostaną pewne proste środki ostrożności (omówione w końcowej części tej broszury na stronie 19).

W wielu miejscach grupy AA uznają udział w tego rodzaju spotkaniach za jeden z fundamentów sprawnego programu informowania społeczeństwa o AA. Uważają one, że stwarza to doskonałą okazję, by zademonstrować naszą gotowość do traktowania „naszych przyjaciół w przyjazny sposób”, do uwzględniania w naszych działaniach informacyjnych roli AA w lokalnej społeczności, nade wszystko zaś – do niesienia posłania o naszym programie zdrowienia również poprzez osoby trzecie. Znaczna część tych, którzy obecnie wstępują do AA, znajduje do nas drogę dzięki wskazówkom ludzi dobrej woli nie będących alkoholikami – lekarzy, duchownych, prawników, pracowników socjalnych, pracodawców, związkowców, krewnych lub przyjaciół, którzy zetknęli się z informacjami życzliwie usposabiającymi do AA.

Kto jest uprawniony?

Dążąc do niesienia posłania AA za pośrednictwem osób trzecich poprzez występowanie na spotkaniach poza AA, członkowie AA przyjmują na siebie poważną odpowiedzialność. Otóż nawet jeśli będą pamiętali, aby wyjaśniać, że nie wypowiadają się w imieniu AA jako całości, wielu spośród odbiorców wyrobi sobie dobrą lub złą opinię o AA na podstawie tego, co usłyszy i jak to zostanie przekazane. Reakcja słuchaczy nie będących alkoholikami, decydująca w konsekwencji o tym, czy w przyszłości będą kierowali alkoholików do AA czy też nie, może któregoś dnia zaważyć na życiu lub śmierci alkoholika, który wciąż jeszcze cierpi.

Niezależnie od tego, jak poważne okoliczności wchodzą tu w grę, nie oznacza to, że odpowiedzialność tę mogą podejmować jedynie ci członkowie AA, którzy zostali do tych zadań specjalnie przeszkoleni, bądź też„wypróbowane autorytety”. Jeśli tylko jakiś członek wspólnoty zachowuje trzeźwość w AA na tyle długo, że potrafi sensownie interpretować nasz program zdrowienia – Kroki, Tradycje i zadania służb powinien wywiązać się z tego zadania z powodzeniem.

O czym mówić?

Występując na spotkaniach poza AA członkowie AA mogą wykorzystać ogrom wiadomości z własnego doświadczenia, z poznanego doświadczenia innych, a także z różnych broszur i innej literatury wydawanej przez Fundację Biuro Służby Krajowej AA, 00-950 Warszawa 1 skr. poczt. 243 tel. 22 828 04 94. Pozostaje tylko dokonać wyboru. Oto niektóre broszury i inne materiały rekomendowane jako pierwsze źródło informacji:

– „AA pytania i odpowiedzi”

– „To jest AA”

– „Jak rozumieć anonimowość”

– „Duchowni pytają o wspólnotę AA”

– „Nowicjusz pyta”

– „Jak AA współpracują z profesjonalistami”

Często zadaje się pytanie: „Czy powinienem opowiedzieć moją własną historię?”. Członkowie AA mający doświadczenie w występowaniu przed publicznością złożoną z osób nie będących alkoholikami twierdzą, że osoby takie zwykle chcą raczej dowiedzieć się, co to jest AA, czym się zajmuje, jak oni sami mogliby współpracować z AA – a nie słuchać członka AA prezentującego swoją osobistą historię, jak na mityngu AA.

Z drugiej jednak strony doświadczenie wykazuje, że podczas takich spotkań dla zilustrowania takiej czy innej kwestii użyteczne bywa odwołanie się do jakichś konkretnych sytuacji z czasu własnego picia. Przytoczenie przykładów dowodzących, że alkoholizm ma charakter postępujący lub zrelacjonowanie swojego własnego przypadku może przydać wiarygodności całej twojej wypowiedzi.

Na stronach 15-17 znajduje się wykaz pytań najczęściej zadawanych na spotkaniach z osobami nie będącymi alkoholikami. Wykaz ten powstał na podstawie materiałów zebranych w sondażach przeprowadzonych przez Biuro Usług Ogólnych AA wśród grup i członków AA z różnych części Stanów Zjednoczonych i innych krajów. Ile problemów uda ci się poruszyć – zależy od tego, ile czasu zaplanowano na twoje wystąpienie i czy przewidziano po nim czas na pytania i odpowiedzi.

Wybór tematów do omówienia w pewnym stopniu zależy także od charakteru publiczności, z jaką będziesz miał do czynienia. Na przykład przemawiając do grona lekarzy czy duchownych będziesz zapewne akcentował inne zagadnienia niż zwracając się do uczniów szkoły średniej. Oto kilka sugestii, czego powinieneś się dowiedzieć na temat swojej publiczności:

Informacje ogólne

1. Czym się trudnią?

2. Jeśli są to członkowie jakiejś organizacji – czym zajmuje się

ta organizacja i czym się kieruje w swych działaniach?

3. Jaki jest cel spotkania?

Informacje szczegółowe

1. Jakie są obecnie najważniejsze problemy tej organizacji?

2. Co wyróżnia ją spośród innych?

3. Czym szczycą się jej członkowie?

4. W jakim celu poproszono AA o wystąpienie?

Zachowajmy naszą pozycję amatorów

Występując na spotkaniach poza AA członkowie AA powinni uważać, aby utrzymać postawę amatorów. Nie powinni przyjmować roli ekspertów w dziedzinie medycznych, fizjologicznych czy psychologicznych aspektów alkoholizmu. Na spotkaniach tego rodzaju nie sposób jednak uniknąć pytań o alkoholizm wykraczających poza problematykę związaną z AA. Podchodząc do tej sprawy praktycznie, należy po prostu udzielać możliwie rozsądnych i niedogmatycznych odpowiedzi, które zaspokoją ciekawość pytających. Temu właśnie służą zawarte w tej broszurze sugestie, jak odpowiadać na niektóre pytania na temat „alkoholizmu” i „alkoholików”.

Występując przed grupami szczególnego rodzaju

Gdy przychodzi ci występować przed ściśle wyspecjalizowanymi grupami (takimi jak prawnicy, przedstawiciele organów ścigania, pracodawcy, lekarze itp.), możesz odwołać się do broszur przeznaczonych właśnie dla tego rodzaju odbiorców. Na przykład dla duchowieństwa – „Duchowni pytają o Wspólnotę Anonimowych Alkoholików”; (...). Do rozpowszechniania na takich spotkaniach przeznaczona jest również ulotka „Rzut oka na AA” czy „Artykuł Jacka Alexandra o AA”

Możesz poinformować słuchaczy, jak dotrzeć do tych broszur (np. poprzez stronę internetową http://sklep.aa.org.pl), albo też zaopatrzyć się w nie idąc na spotkanie. (...) Potrzebne materiały możesz nabyć w Biurze Służby Krajowej AA, Piękna 31/37, 00-677 Warszawa, tel. 22 828 04 94  e-mail: aa@aa.org.pl 

Krótki konspekt wystąpienia

1. Wprowadzenie

Tożsamość alkoholika; potrzeba zachowywania anonimowości (używanie tylko imion), uzasadnienia – powołanie się na Tradycje AA (broszura pt. „Dwanaście Tradycji Ilustrowane”). Można wykorzystać ulotkę z następującym zwięzłym tekstem na temat anonimowości:

Niektórzy z was mogli się dotąd nie zetknąć z naszą Tradycją osobistej anonimowości w życiu publicznym:

„Nasze oddziaływanie na zewnątrz opiera się na przyciąganiu, a nie na reklamowaniu; musimy zawsze zachować osobistą anonimowość wobec prasy, radia, [telewizji] i filmu”.

Dlatego też uprzejmie prosimy, aby w publikowanych sprawozdaniach z naszego spotkania żaden z występujących tu członków AA – ani w ogóle żaden członek AA – nie był przedstawiany pełnym nazwiskiem.

Zapewnienie anonimowości ma podstawowe znaczenie w naszych wysiłkach na rzecz niesienia pomocy innym alkoholikom, którzy mogą zdecydować się na przyjęcie naszego programu zdrowienia. A nasza Tradycja anonimowości przypomina nam o pierwszeństwie zasad przed osobistymi ambicjami.

Ulotkę tę można również rozprowadzić wśród zgromadzonych.

2. Anonimowi Alkoholicy

a. Czym jest AA (patrz Preambuła – na drugiej stronie okładki tej broszury).

b. Dwanaście Kroków (jak oddziałały na nasze życie).

c. Dwanaście Tradycji.

d. Omówienie mityngów AA (otwarte, zamknięte, publiczne (informacyjne) [przyp. red.]).

3. Osobista historia zdrowienia

a. Sposób picia i doświadczenia.

b. Dlaczego zdecydowałem się szukać pomocy.

c. Co we Wspólnocie AA najbardziej mi pomogło.

d. Jak się obecnie czuję i jakie jest teraz moje życie.

4. Możliwości współpracy

a. Jak skontaktować się z Anonimowymi Alkoholikami

b. Co możemy zrobić?

c. Czego nie możemy zrobić?

d. Dlaczego wiedza o alkoholizmie i AA jest tak ważna.

Obszerne fragmenty broszury pt. „Jak mówić o AA poza AA”

Niniejszy przekład z języka angielskiego jest udostępniany wyłącznie do osobistego przeglądania i korzystania, nie można go powielać, pobierać, rozpowszechniać ani w żaden inny sposób kopiować.

Jesteśmy oficjalnym licencjobiorcą dzieł chronionych  prawem autorskim A.A.W.S. w Polsce i jesteśmy upoważnieni do zamieszczenia tego konkretnego tłumaczenia na stronie aa.org.pl

Jeśli macie Państwo dodatkowe pytania prosimy o kontakt.

Fundacja Biuro Służby Krajowej Anonimowych Alkoholików w Polsce

Piękna 31/37, 00-677 Warszawa

tel. 22 828 04 94

e-mail: aa@aa.org.pl

Infolinia AA

801 033 242

Czynna codziennie w godzinach 8.00 – 22.00

Koszt połączenia zgodnie z taryfikatorem operatora.