Anonimowi Alkoholicy nie są stowarzyszeniem religijnym. A jednak bardzo wiele zawdzięczają duchownym różnych wyznań, którzy od samych początków wspólnoty, sięgających 1935 roku, okazują jej przyjaźń i wsparcie.
 
Źródłem tego przyjaznego stosunku jest zrozumienie i tolerancja - zrozumienie możliwości i ograniczeń AA jako wspólnoty oraz tolerancja dla słabości jej uczestników, mężczyzn i kobiet, których aspiracje duchowe mogą przewyższać ich ludzkie jedynie zdolności.
 
Mijałby się z prawdą kto by utrzymywał, że wszyscy uczestnicy AA są rozbudzeni duchowo. Wielu z nich również nie jest formalnie związanych z żadną doktryną religijną. Ale niezliczeni Anonimowi Alkoholicy - także ci, którzy nie wyznają żadnej religii - świadczą o tym, że zaznali odradzającej mocy płynącej z wzajemnego dzielenia się troską zawierzeniem i miłością.
 
Anonimowi Alkoholicy żywią nadzieję, że będą mogli nadal, jak dotychczas, występować jako pomocny sprzymierzeniec wszystkich duchownych, którym również leży na sercu sprawa zdrowienia alkoholików.

Wspólnota AA rozwija się w Polsce dzięki przyjaciołom, którzy sami nie są dotknięci problemem, ale którzy mówią o Wspólnocie wskazując cierpiącemu alkoholikowi, że istnieją ludzie, którzy nie piją. Pomagają w znalezieniu miejsca na spotkania AA /Mityngi/ itp. Doświadczenie Wspólnoty wskazuje, że Przyjaciele Wspólnoty mają o wiele większe możliwości przekazywania informacji o AA niż sami alkoholicy. Dlatego też szukając sposobu na pozyskanie nowych przyjaciół naszej wspólnoty, chcemy zorganizować spotkanie informacyjne, w którym oprócz trzeźwiejących alkoholików mogliby wziąć udział lekarze, psychologowie oraz inne osoby, które profesjonalnie zajmują się leczeniem alkoholizmu. (...)